Właściwość miejscowa gminy stanowi zdolność prawną organu administracji publicznej do rozpoznania i załatwienia spraw określonej kategorii na obszarze konkretnej jednostki podziału terytorialnego państwa (gminy, powiatu, województwa). Zgodnie z przepisem art. 19 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (dalej k.p.a.) organy administracji publicznej przestrzegają swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Przepisy o właściwości organów mają charakter przepisów bezwzględnie obowiązujących, zaś organ niewłaściwy nie posiada uprawnień do rozstrzygania o prawach i obowiązkach stron. W orzecznictwie przyjmuje się, że naruszenie każdego rodzaju właściwości (rzeczowej, miejscowej oraz instancyjnej) powoduje nieważność decyzji administracyjnej bez względu na trafność merytorycznego rozstrzygnięcia. Przedstawiamy prawne zasady ustalania właściwości miejscowej organów administracji publicznej.
Zyskujesz: